کاردرمانی بیماران سکته مغزی یکی از موثرترین روشهای درمان و توانبخشی سکته مغزی است که کمک زیادی به بهبود عوارض پس از این عارضه مغزی می کند.
کاردرمانی (OT) نقش مهمی در توانبخشی و بهبودی بیماران سکته مغزی دارد. سکته مغزی یک رویداد پزشکی مهم است که می تواند منجر به چالش های مختلف فیزیکی، شناختی و عاطفی شود. کاردرمانگران متخصصان آموزش دیده ای هستند که با بازماندگان سکته مغزی کار می کنند تا به آنها کمک کنند تا استقلال خود را بازیابند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.
سکته مغزی زمانی اتفاق می افتد که جریان خون به مغز قطع شود و منجر به آسیب مغزی شود. این وقفه می تواند ناشی از انسداد (سکته مغزی ایسکمیک) یا پارگی رگ خونی (سکته مغزی هموراژیک) باشد. سکته مغزی اغلب منجر به اختلالات مختلفی بسته به ناحیه آسیب دیده مغز می شود.
کاردرمانی بیماران سکته مغزی کمک زیادی به بهبود کیفیت زندگی این بیماران خواهد کرد که توسط متخصصان ما در مرکز کاردرمانی خانه توانبخشی در شمال تهران ارائه می شود.
عوارض سکته مغزی
اختلالات حرکتی: سکته مغزی می تواند منجر به ضعف یا فلج در قسمت های مختلف بدن شود. بیماران ممکن است در حرکت اندام، راه رفتن یا انجام کارهای روزانه دچار مشکل شوند.
اختلالات حسی: تغییراتی در حس، مانند بی حسی یا سوزن سوزن شدن، ممکن است رخ دهد. برخی از بیماران ممکن است در حس دما یا درد مشکل داشته باشند.
اختلالات شناختی: سکته مغزی می تواند بر عملکردهای شناختی از جمله حافظه، توجه، حل مسئله و استدلال تأثیر بگذارد.
مشکلات ارتباطی: مشکلات گفتاری و زبانی که به آفازی معروف است ممکن است ایجاد شود. بیماران ممکن است در بیان خود یا درک دیگران مشکل داشته باشند.
اثرات عاطفی و روانی: افسردگی، اضطراب و نوسانات خلقی از پیامدهای عاطفی رایج سکته مغزی هستند. کنار آمدن با تغییرات فیزیکی و شناختی می تواند از نظر احساسی چالش برانگیز باشد.
چالش‌های فعالیت‌های زندگی روزانه (ADL): بازماندگان سکته مغزی ممکن است با انجام کارهای اساسی روزانه مانند حمام کردن، لباس پوشیدن، غذا خوردن و نظافت دچار مشکل شوند.
کاردرمانی بیماران سکته مغزی
کاردرمانی بخشی جدایی ناپذیر از توانبخشی سکته مغزی است که بر کمک به افراد برای بازیابی توانایی انجام فعالیت های روزانه و مشارکت در نقش های معنادار تمرکز دارد.
اهداف اولیه کاردرمانی برای بیماران سکته مغزی عبارتند از:
بازیابی استقلال: کاردرمانگران با بازماندگان سکته مغزی کار می کنند تا استقلال عملکردی و کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشند. این شامل کمک به فعالیت های روزمره زندگی (ADLs) مانند حمام کردن، لباس پوشیدن، نظافت و غذا خوردن است.
بهبود تحرک و مهارت های حرکتی: مداخلات OT با هدف تقویت مهارت های حرکتی، تعادل، هماهنگی و قدرت، به بیماران اجازه می دهد تا کنترل حرکات خود را دوباره به دست آورند و نقایص حرکتی را کاهش دهند.
تقویت عملکرد شناختی: کاردرمانگران با توسعه راهبردهایی برای بهبود حافظه، توجه، حل مسئله و مهارت های تصمیم گیری به آسیب های شناختی می پردازند.
مدیریت تغییرات حسی: درمانگران به بیماران کمک می کنند تا با تغییرات حسی سازگار شوند و استراتژی هایی برای بهبود ادراک و آگاهی حسی ایجاد کنند.
مداخلات کاردرمانی
آموزش ADL: کاردرمانگران بر روی بهبود توانایی بازماندگان سکته مغزی برای انجام وظایف اولیه مراقبت از خود مانند حمام کردن، لباس پوشیدن، نظافت و تغذیه کار می کنند. آنها ممکن است از تجهیزات تطبیقی استفاده کنند یا تکنیک های جبرانی را برای تسهیل استقلال آموزش دهند.
آموزش تحرک: درمانگران به بیماران کمک می کنند تا تحرک و حرکت عملکردی خود را بازیابند. این می تواند شامل تمریناتی برای بهبود قدرت، هماهنگی و تعادل باشد. ممکن است وسایل کمکی مانند واکر یا عصا توصیه شود.
توانبخشی شناختی: مداخلات OT با درگیر کردن بیماران در فعالیت هایی که حافظه، حل مسئله و توجه را به چالش می کشد، نقص های شناختی را هدف قرار می دهد. این می تواند شامل پازل، بازی های حافظه و تمرینات شناختی باشد.
یکپارچگی حسی: برای بیماران مبتلا به نقص حسی، کاردرمانگران از تکنیک های یکپارچگی حسی برای بهبود پردازش حسی و آگاهی استفاده می کنند. ممکن است از فعالیت هایی مانند تحریک لمسی و تمرینات حس عمقی استفاده شود.
حمایت روانی اجتماعی: کاردرمانگران برای مقابله با تأثیر عاطفی سکته مغزی، حمایت عاطفی و راهبردهایی ارائه می دهند. آنها ممکن است از تکنیک هایی مانند تمرکز حواس، تمرینات آرامش بخش، و مشاوره برای مقابله با چالش های عاطفی استفاده کنند.
اصلاح خانه: در برخی موارد، درمانگران ممکن است اصلاحات یا سازگاری های خانگی را توصیه کنند تا محیط زندگی بیمار در دسترس تر و ایمن تر شود.
بیشتر بخوانید :
