گفتاردرمانی برای درمان اسپاسم حنجره می تواند جزء ضروری برنامه درمانی باشد. اسپاسم حنجره که به عنوان اسپاسم تارهای صوتی نیز شناخته می شود، انقباضات غیرارادی تارهای صوتی است که می تواند منجر به مشکل در تنفس، بلع و تکلم شود. در حالی که گفتار درمانی به تنهایی ممکن است برای درمان اسپاسم حنجره کافی نباشد، می تواند مکمل مداخلات پزشکی باشد و حمایت ارزشمندی برای مدیریت این بیماری ارائه دهد.
حنجره نقش مهمی در محافظت از راه هوایی در هنگام بلع و جلوگیری از ورود غذا یا مایعات به نای و ریه ها ایفا می کند. هنگامی که ماهیچه های حنجره دچار اسپاسم می شوند، می توانند تارهای صوتی را به شدت ببندند که منجر به مشکل موقتی در تنفس، صحبت کردن یا بلع می شود.
گفتاردرمانی برای درمان اسپاسم حنجره در مرکز گفتاردرمانی خانه توانبخشی در شمال تهران می تواند به درمان این وضعیت و از بین بردن علائم و عوارض آن کمک زیادی بکند.
اسپاسم حنجره ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد و ممکن است در موارد زیر ایجاد شود:
رفلاکس: رفلاکس اسید می تواند حنجره را تحریک کند و در پاسخ باعث اسپاسم عضلات شود.
آلرژی: واکنش های آلرژیک می تواند منجر به تورم و تحریک در گلو شود که به طور بالقوه باعث ایجاد اسپاسم می شود.
استرس و اضطراب: استرس یا اضطراب عاطفی گاهی اوقات می تواند منجر به اسپاسم حنجره در برخی افراد شود.
بیماری رفلاکس معده به مری (GERD): ریفلاکس مزمن اسید می تواند باعث تحریک و اسپاسم حنجره شود.
لارنژیت: التهاب حنجره به دلیل افزایش حساسیت می تواند باعث اسپاسم شود.
قرار گرفتن در معرض محرک ها: استنشاق مواد محرک مانند دود یا مواد شیمیایی قوی می تواند منجر به اسپاسم حنجره شود.
ترشحات بینی: ترشح بیش از حد مخاط در پشت گلو می تواند حنجره را تحریک کرده و باعث اسپاسم شود.
در طی اسپاسم حنجره، فرد ممکن است دچار مشکل ناگهانی تنفس، احساس خفگی، تغییر صدا یا ناتوانی موقت در صحبت کردن شود. این وضعیت می‌تواند ناراحت کننده و ترسناک باشد، اما معمولاً پس از بررسی علت اصلی، اغلب بخوبی درمان می شود.
گفتاردرمانی برای درمان اسپاسم حنجره
تکنیک‌های کنترل تنفس و آرامش: یک گفتاردرمانگر می‌تواند تکنیک‌های آرام‌سازی را برای مدیریت استرس و تنش در ماهیچه‌های صوتی آموزش دهد. تمرینات تنفسی همچنین می تواند به افراد کمک کند کنترل بهتری بر تنفس خود داشته باشند و احتمال ایجاد اسپاسم را کاهش دهند.
بهداشت صوتی: درمانگر می تواند راهنمایی هایی را برای حفظ بهداشت صوتی خوب ارائه دهد، که شامل مراقبت از تارهای صوتی برای جلوگیری از تحریک و التهاب است. این ممکن است شامل نکاتی در مورد هیدراته ماندن، پرهیز از عوامل تحریک کننده مانند سیگار کشیدن یا کافئین زیاد و استفاده از تکنیک های صوتی مناسب باشد.
صدا درمانی: برای افرادی که در حین صحبت کردن دچار اسپاسم می شوند، یک گفتاردرمانگر می تواند روی بهبود تولید صدا و کاهش فشار صوتی کار کند. این ممکن است شامل تنظیم گام، حجم و رزونانس برای به حداقل رساندن فشار روی حنجره باشد.
تمرینات مفصلی: اسپاسم حنجره گاهی اوقات می تواند بر وضوح گفتار و بیان تاثیر بگذارد. گفتاردرمانگرها می‌توانند روی تمرین‌های خاصی برای بهبود بیان و اطمینان از ارتباط واضح کار کنند.
تکنیک‌های بلع: در مواردی که اسپاسم حنجره بر بلع تأثیر می‌گذارد، متخصصان گفتاردرمانی برای درمان اسپاسم حنجره می‌توانند با تمرین ها و استراتژی های بلع برای به حداقل رساندن ناراحتی و جلوگیری از خفگی کمک کنند.
مدیریت استرس: استرس و اضطراب می تواند اسپاسم حنجره را تشدید کند. گفتار درمانگر می تواند مکانیسم های مقابله ای و تکنیک های آرامش بخشی را برای مدیریت موثر سطوح استرس ارائه دهد.
بیشتر بخوانید :
