سندرم گیلن باره (GBS) یک اختلال عصبی نادر است که در آن سیستم ایمنی بدن به اعصاب حمله می کند. این آسیب به اعصاب می تواند باعث ضعف عضلانی و گاهی فلج شود. GBS یک اورژانس پزشکی است، اما اکثر افراد مبتلا به این عارضه بهبودی کامل پیدا می کنند.
علت دقیق سندرم گیلن باره مشخص نیست، اما تصور می شود که توسط یک عفونت ایجاد می شود. برخی از عفونت های رایج که با GBS مرتبط هستند عبارتند از Campylobacter jejuni (نوعی باکتری که می تواند باعث مسمومیت غذایی شود)، سیتومگالوویروس (ویروس رایجی که می تواند باعث مونونوکلئوز شود) و ویروس زیکا.
علائم GBS معمولا چند روز یا چند هفته پس از عفونت شروع می شود. شایع ترین علائم عبارتند از:
- ضعف در پاها
- سوزن سوزن شدن یا بی حسی در دست ها و پاها
- مشکل در راه رفتن
- دشواری در تنفس
- دوبینی
- مشکل در بلع
- در موارد شدید، GBS می تواند باعث فلج کل بدن شود.
تشخیص GBS بر اساس معاینه فیزیکی، معاینه عصبی و آزمایشات مایع مغزی نخاعی (CSF) است. CSF مایع شفافی است که مغز و نخاع را احاطه کرده است. در GBS، CSF اغلب حاوی سطوح بالایی از پروتئین و گلبول های سفید است.
درمان هایی وجود دارد که می تواند به سرعت بخشیدن به بهبودی کمک کند. رایج ترین درمان ها پلاسمافرزیس و ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIg) است. پلاسمافرزیس روشی است که آنتی بادی ها را از خون خارج می کند. IVIg دارویی است که حاوی آنتی بادی های اهداکنندگان سالم است.
اکثر افراد مبتلا به GBS ظرف چند هفته پس از درمان شروع به بهبود می کنند. با این حال، برخی از افراد ممکن است ضعف یا فلج طولانی مدت را تجربه کنند.
کاردرمانی سندرم گیلن باره
توانبخشی و کاردرمانی بخش مهمی از روند بهبودی برای افراد مبتلا به سندرم گیلن باره (GBS) است. این درمان ها می توانند به بهبود قدرت، دامنه حرکتی، تعادل و هماهنگی کمک کنند. آنها همچنین می توانند به افراد کمک کنند تا یاد بگیرند که چگونه با محدودیت های جدید خود سازگار شوند و استقلال خود را در فعالیت های زندگی روزمره بازیابند.
فیزیوتراپی می تواند به بهبود قدرت و دامنه حرکتی عضلاتی که تحت تاثیر GBS قرار گرفته اند کمک کند. کاردرمانی می تواند به افراد کمک کند تا یاد بگیرند که چگونه از تجهیزات تطبیقی استفاده کنند و خانه و محل کار خود را با نیازهای جدید خود تطبیق دهند.
اهداف خاص توانبخشی و کاردرمانی بسته به نیازهای فرد متفاوت خواهد بود. با این حال، برخی از اهداف مشترک عبارتند از:
- بهبود قدرت و دامنه حرکت
- کاهش درد
- بهبود تعادل و هماهنگی
- آموزش استفاده از تجهیزات تطبیقی
- تطبیق خانه و محل کار با نیازهای فرد
- بازیابی استقلال در فعالیت های روزمره زندگی
توانبخشی و کاردرمانی سندرم گیان باره را می توان به محض اینکه فرد از ثبات کافی برای مشارکت برخوردار شد شروع کرد. آنها را می توان در محیط های مختلفی از جمله بیمارستان های بستری، مراکز توانبخشی سرپایی و مراقبت های بهداشتی در منزل انجام داد.
مدت زمانی که توانبخشی و کاردرمانی طول می کشد بسته به پیشرفت فرد متفاوت است. با این حال، بیشتر افراد باید چندین ماه یا حتی سال‌ها به این درمان‌ها ادامه دهند.
توانبخشی و کاردرمانی می تواند بخش مهمی از روند بهبودی برای افراد مبتلا به GBS باشد. این درمان‌ها می‌توانند به بهبود کیفیت زندگی و کمک به افراد کمک کنند تا استقلال خود را بازیابند.
راهکارهای کاردرمانی برای GBS
- تمرینات غیرفعال دامنه حرکتی: این تمرینات توسط درمانگر برای کمک به حفظ یا بهبود دامنه حرکتی در عضلات آسیب دیده انجام می شود.
- تمرینات دامنه حرکتی با کمک فعال: این تمرینات توسط فرد و با کمک درمانگر انجام می شود.
- تمرینات فعال: این تمرینات توسط فرد به طور مستقل انجام می شود.
- تمرینات تقویتی: این تمرینات برای بهبود قدرت عضلانی طراحی شده اند.
- تمرینات تعادلی: این تمرینات برای بهبود تعادل و هماهنگی طراحی شده اند.
- آموزش عملکردی: این نوع آموزش به افراد کمک می کند تا نحوه انجام فعالیت های روزمره زندگی مانند لباس پوشیدن، حمام کردن و غذا خوردن را بیاموزند.
- آموزش تجهیزات تطبیقی: این نوع آموزش به افراد کمک می کند تا نحوه استفاده از تجهیزات تطبیقی مانند واکر، عصا را بیاموزند.
توانبخشی و کاردرمانی می تواند یک فرآیند چالش برانگیز باشد، اما همچنین می تواند بسیار مفید باشد. با کمک این درمان ها، بسیاری از افراد مبتلا به GBS قادر به بهبودی کامل و بازیابی استقلال خود هستند.
بیشتر بخوانید :
