اختلال بلع در بیماران پارکینسون
بیماری پارکینسون، یک اختلال تخریب کننده عصبی است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد و چالش های زیادی را برای کسانی که با آن زندگی می‌کنند به همراه دارد. یکی از جنبه هایی که اغلب نادیده گرفته می شود، مشکلات بلع است که می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی بیمار تأثیر بگذارد.
بیماری پارکینسون چیست؟
پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که در درجه اول بر حرکت تأثیر می گذارد. این بیماری با از دست دادن سلول های تولید کننده دوپامین در مغز مشخص می شود که منجر به طیفی از علائم حرکتی مانند لرزش، سفتی و برادی کینزی (کندی حرکت) می شود.
اختلال بلع در بیماران پارکینسون
در حالی که پارکینسون در درجه اول با علائم حرکتی همراه است، تظاهرات غیر حرکتی نیز دارد، از جمله مشکلات بلع. علت دقیق مشکلات بلع در بیماران پارکینسونی چند عاملی است و عوامل حرکتی و غیرحرکتی در آن نقش دارند.
سفتی و ضعف عضلانی
یکی از عوامل حرکتی که به مشکلات بلع کمک می کند، سفتی و ضعف عضلانی است. بیماران پارکینسون اغلب سفتی در عضلات درگیر در بلع را تجربه می کنند که هماهنگی حرکات لازم را دشوارتر می کند.
اختلال عملکرد اتونومیک
اختلال عملکرد اتونومیک عامل غیرحرکتی دیگری است که می تواند منجر به مشکلات بلع شود. این اختلال بر فرآیندهای خودکاری که بلع را تسهیل می کند، مانند ترشح بزاق و هماهنگی عضلات گلو، تأثیر می گذارد.
شناخت علائم اختلال بلع
شناخت علائم اختلالات بلع در بیماران پارکینسونی برای مداخله به موقع بسیار مهم است. برخی از علائم رایج عبارتند از:
- دیسفاژی: این اصطلاح پزشکی برای اشکال در بلع است که می تواند منجر به خفگی یا سرفه در حین غذا خوردن شود.
- آسپیراسیون: هنگامی که غذا یا مایعات به جای مری وارد راه هوایی می شود، می تواند منجر به ذات الریه و سایر مشکلات تنفسی شود.
- کاهش وزن: مشکلات بلع ممکن است باعث پرهیز بیماران از برخی غذاها شود و منجر به کاهش وزن ناخواسته شود.
ارزیابی پزشکی
اگر مشکوک به اختلال بلع در یک بیمار پارکینسونی هستید، ضروری است که به دنبال ارزیابی پزشکی باشید. تشخیص معمولاً شامل موارد زیر است:
- ارزیابی بالینی: یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی علائم و سابقه پزشکی بیمار را ارزیابی می کند.
- تصویربرداری: آزمایش های تصویربرداری مانند مطالعه بلع باریم اصلاح شده یا آندوسکوپی ممکن است برای تجسم فرآیند بلع استفاده شود.
- مانومتری: مانومتری مری فشار را در مری اندازه گیری می کند و می تواند به تشخیص مشکلات حرکتی کمک کند.
مدیریت اختلال بلع در بیماران پارکینسون
مدیریت اختلالات بلع در بیماران پارکینسون نیازمند یک رویکرد چند رشته ای است. گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
گفتار درمانی: گفتاردرمانگران می توانند تکنیک هایی را برای بهبود هماهنگی بلع و کاهش خطر آسپیراسیون به بیماران آموزش دهند.
اصلاحات رژیم غذایی: تغییر بافت و قوام غذا می تواند بلع را ایمن تر و راحت تر کند.
دارو: داروهای پارکینسون ممکن است به کاهش برخی از علائم حرکتی کمک کند که به مشکلات بلع کمک می کند.
تزریق سم بوتولینوم: در موارد شدید، تزریق سم بوتولینوم به مری می‌تواند باعث شل شدن عضلات بیش فعال و بهبود بلع شود.
سوالات متداول
آیا دیسفاژی در بیماری پارکینسون شایع است؟
بله، دیسفاژی در بیماری پارکینسون نسبتاً شایع است و بخش قابل توجهی از بیماران را تحت تأثیر قرار می دهد.
آیا مشکلات بلع در پارکینسون به طور کامل قابل درمان است؟
در حالی که درمان کامل نادر است، مدیریت و درمان مناسب می تواند به طور قابل توجهی تأثیر بگذارد
آیا همه بیماران پارکینسونی دچار مشکلات بلع می شوند؟
نه، همه بیماران پارکینسون مشکلات بلع را تجربه نمی کنند، اما این یک علامت غیر حرکتی شناخته شده این بیماری است.
آیا غذاهای خاصی وجود دارد که بیماران پارکینسونی به دلیل مشکلات بلع باید از آن اجتناب کنند؟
برخی از افراد ممکن است نیاز داشته باشند از غذاهایی که بلع آن دشوار است، مانند بافت های خشک، شکننده یا سفت اجتناب کنند.
بیشتر بخوانید :
کاردرمانی برای بیمار پارکینسون
