گروه درمانی برای کودکان شکلی از درمان است که در آن گروه کوچکی از کودکان به طور منظم با یک یا چند درمانگر آموزش دیده برای رسیدگی به مشکلات عاطفی، رفتاری یا اجتماعی ملاقات می کنند.
این نوع از درمان یک محیط حمایتی و تعاملی را فراهم می کند که در آن کودکان می توانند مهارت های جدید را بیاموزند و تمرین کنند، در مورد احساسات و تجربیات خود بینش پیدا کنند و روابط مثبت با همسالان ایجاد کنند.
کودکان تشویق می شوند تا افکار و احساسات خود را در یک محیط امن و حمایت کننده بیان کنند. از طریق به اشتراک گذاشتن تجربیات خود و گوش دادن به دیگران، آنها می توانند بینش به دست آورند، خودآگاهی را توسعه دهند و روش های سالم بیان و مدیریت احساسات خود را بیاموزند.
گروه درمانی فرصتی را برای کودکان فراهم می کند تا از همسالان و درمانگران بازخورد دریافت کنند. این بازخورد به آنها کمک می‌کند تا از رفتار خود، تأثیر آن بر دیگران و روش‌های جایگزین فکر یا عمل آگاهی پیدا کنند.
ایجاد فضایی محرمانه و قابل اعتماد در گروه درمانی ضروری است. کودکان تشویق می شوند به حریم خصوصی دیگران احترام بگذارند.
گروه درمانی به کودکان کمک می‌کند تا مهارت های مهمی مانند ارتباط مؤثر، حل تعارض، همدلی و همکاری را توسعه دهند و تقویت کنند. درمانگران اعضای گروه را در تمرین این مهارت ها در محیط گروه راهنمایی می کنند، که سپس می تواند در زندگی روزمره آنها اعمال شود.
جلسات گروه درمانی
جلسات گروه درمانی برای کودکان معمولاً شامل فعالیت های ساختاری است که برای ارتقای ارتباطات، همکاری و ابراز وجود طراحی شده اند. این فعالیت ها ممکن است شامل بحث، ایفای نقش، هنر درمانی، بازی ها و تمرین های حل مسئله باشد.
گروه درمانی برای کودکان با هدف دستیابی به اهداف مختلف درمانی مانند بهبود مهارت های اجتماعی، افزایش عزت نفس، مدیریت احساسات، توسعه راهبردهای مقابله ای و پرداختن به مسائل رفتاری یا روانی خاص انجام می شود.
تعامل با همسالانی که با چالش‌های مشابهی روبرو هستند، می‌تواند حمایت و اعتبار ارزشمندی را برای کودکان فراهم کند. آنها می توانند از تجربیات یکدیگر بیاموزند، دیدگاه های خود را به اشتراک بگذارند و حس تعلق را در خود پرورش دهند.
والدین یا سرپرستان معمولاً در فرآیند گروه درمانی نقش دارند. آن ها ممکن است در ارزیابی‌های اولیه شرکت کنند، در مورد پیشرفت فرزندشان بازخورد دریافت کنند، و راهنمایی در مورد چگونگی حمایت از اهداف درمانی فرزندشان در خانه به آنها ارائه شود.
گروه درمانی برای چه کودکانی مناسب است؟
کودکان منزوی یا خجالتی: گروه درمانی فرصتی را برای کودکان منزوی یا خجالتی فراهم می کند تا مهارت های اجتماعی را توسعه دهند، اعتماد به نفس خود را افزایش دهند و توانایی خود را برای ایجاد و حفظ روابط با همسالان خود بهبود بخشند.
کودکان مبتلا به اضطراب یا فوبیا: گروه درمانی می تواند به کودکان مبتلا به اضطراب یا فوبیاهای خاص کمک کند تا با فراهم کردن محیطی حمایتی به تدریج با ترس های خود روبرو شوند، راهبردهای مقابله ای را بیاموزند و از همسالانی که ممکن است تجربیات مشابهی داشته باشند تشویق شوند.
کودکان مبتلا به افسردگی یا اختلالات خلقی: گروه درمانی به کودکان مبتلا به افسردگی یا اختلالات خلقی اجازه می دهد تا با همسالانی که ممکن است با چالش های مشابهی روبرو هستند ارتباط برقرار کنند. به اشتراک گذاشتن تجربیات، ابراز احساسات و دریافت حمایت از دیگران می تواند به کاهش احساس انزوا و ایجاد حس تعلق کمک کند.
کودکان با مشکلات رفتاری: این روش می تواند برای کودکانی که مشکلات رفتاری دارند، مانند پرخاشگری، اختلال نافرمانی مقابله ای و … مفید باشد.
سایر موارد کاربرد
کودکان مبتلا به تروما یا PTSD: گروه درمانی می تواند فضای امنی را برای کودکانی که تروما را تجربه کرده اند یا با اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) دست و پنجه نرم می کنند، فراهم کند.
کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه – بیش فعالی (ADHD): گروه درمانی می تواند به کودکان مبتلا به ADHD کمک کند تا مهارت های اجتماعی، کنترل تکانه ها و مدیریت توجه خود را بهبود بخشند. گروه به آنها اجازه می دهد تا گوش دادن، نوبت گرفتن و پیروی از دستورالعمل ها را تمرین کنند، در حالی که بازخورد و حمایت همسالان را نیز دریافت کنند.
کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD): گروه درمانی می تواند به ویژه برای کودکان مبتلا به ASD مفید باشد، زیرا فرصت هایی را برای تعامل اجتماعی، درک نشانه های اجتماعی و تمرین مهارت های اجتماعی در یک محیط ساختاریافته فراهم می کند. گروه درمانی می تواند به تقویت ارتباطات اجتماعی و بهبود توانایی های ارتباطی کمک کند.
کودکانی که در حال گذراندن مراحل انتقال یا تعدیل زندگی هستند: گروه درمانی می تواند برای کودکانی که تغییرات عمده زندگی را تجربه می کنند، مانند طلاق، جابجایی یا از دست دادن والدین، مفید باشد. گروه می تواند فضایی برای پردازش احساسات، به اشتراک گذاشتن تجربیات و دریافت حمایت از سایر کودکانی که ممکن است این شرایط را تجربه کرده باشند، فراهم کند.
بیشتر بخوانید:
