گروه درمانی شکلی از درمان روانشناختی است که در آن گروه کوچکی از افراد، معمولاً حدود 6 تا 12 شرکت کننده، به طور منظم با یک یا چند درمانگر آموزش دیده ملاقات می کنند.
این روش یک محیط حمایتی و ساختار یافته را برای افراد فراهم می کند تا گرد هم آیند و روی بهزیستی عاطفی و روانی خود کار کنند. گروه درمانی را می توان در محیط های مختلف از جمله کلینیک های سلامت روان، بیمارستان ها، مراکز اجتماعی و مراکز خصوصی استفاده کرد.
فواید گروه درمانی
گروه درمانی حس تعلق و حمایت را با جمع شدن افراد با نگرانی های مشابه ارائه می دهد. شرکت کنندگان می‌توانند تجربیات خود را به اشتراک بگذارند، همدلی دریافت کنند که می‌تواند به کاهش احساس انزوا و افزایش عزت نفس کمک کند.
این روش درمانی فرصتی برای یادگیری از تجربیات دیگران فراهم می کند. شرکت‌کنندگان می‌توانند با مشاهده و تعامل با اعضای گروه، بینش، استراتژی‌های مقابله و دیدگاه‌های متفاوتی در مورد چالش‌های خود کسب کنند.
گروه درمانی اغلب شامل فعالیت ها و تمرین های ساختاریافته با هدف توسعه مهارت های خاص است. این مهارت ها ممکن است شامل ارتباط، قاطعیت، مدیریت استرس، حل مسئله و حل تعارض باشد. شرکت‌کنندگان می‌توانند این مهارت ها را در گروه تمرین کنند و سپس آن ها را در زندگی روزمره خود به کار ببرند.
شنیدن دیگران در مورد به اشتراک گذاشتن مبارزات و موفقیت های خود می تواند به افراد کمک کند تا متوجه شوند که تجربیات و احساسات آنها غیر معمول نیست. این عادی سازی می تواند احساس شرم یا سرزنش خود را کاهش دهد و پذیرش خود را ارتقا دهد.
این روش فضای امن و محرمانه ای را برای شرکت کنندگان فراهم می کند تا بازخورد سازنده ارائه و دریافت کنند. اعضای گروه می‌توانند حمایت، تشویق و بازتاب‌های صادقانه ارائه دهند تا به افراد کمک کنند تا در مورد الگوهای تفکر و رفتار خود بینش پیدا کنند.
موارد کاربرد
این روش می تواند برای نگرانی های مختلف سلامت روان مفید باشد، از جمله اما نه محدود به:
افسردگی: گروه درمانی یک محیط حمایتی را فراهم می کند که در آن افراد مبتلا به افسردگی می توانند تجربیات خود را به اشتراک بگذارند، راهبردهای مقابله ای را بیاموزند و از دیگرانی که با چالش های مشابه مواجه هستند اعتبار دریافت کنند.
اختلالات اضطرابی: این روش می تواند در درمان اختلالات اضطرابی مختلف از جمله اختلال اضطراب فراگیر (GAD)، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال هراس و فوبیاهای خاص موثر باشد. شرکت‌کنندگان می‌توانند تکنیک‌های تمدد اعصاب را تمرین کنند، افکار غیرمنطقی را به چالش بکشند و در مواجهه با موقعیت‌های تحریک‌کننده اضطراب از حمایت برخوردار شوند.
سوء مصرف مواد و اعتیاد: گروه درمانی معمولاً در برنامه های سوء مصرف مواد و درمان اعتیاد استفاده می شود. این بستری را برای افراد فراهم می کند تا مبارزات خود را به اشتراک بگذارند، از تجربیات یکدیگر یاد بگیرند و راهبردهای پیشگیری از عود را توسعه دهند. اعضای گروه می توانند حمایت کنند و یکدیگر را در سفر بهبودی خود مسئول بدانند.
اختلالات خوردن: این روش جزء ضروری درمان اختلال خوردن است. این به افراد مبتلا به اختلالات خوردن اجازه می دهد تا عوامل عاطفی زمینه ای را که در رفتارهای غذایی نابسامان نقش دارند، کشف کنند، حمایت دریافت کنند و مهارت های مقابله ای سالم را بیاموزند.
سایر موارد کاربرد گروه درمانی
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD): گروه درمانی می تواند برای افرادی که تروما را تجربه کرده اند و با PTSD دست و پنجه نرم می کنند مفید باشد. این یک فضای امن برای بازماندگان تروما فراهم می کند تا داستان های خود را به اشتراک بگذارند، احساسات خود را پردازش کنند و استراتژی های موثر برای مدیریت علائم PTSD را بیاموزند.
غم و اندوه و از دست دادن: این روش می تواند به افرادی که از دست دادن عزیزانشان را تجربه کرده اند با فراهم کردن یک محیط حمایتی کمک کند تا بتوانند غم و اندوه خود را بیان کنند، خاطرات خود را به اشتراک بگذارند، و از دیگرانی که نیز از دست دادن را تجربه کرده اند، آرامش دریافت کنند.
مسائل مربوط به رابطه: گروه درمانی می تواند به نگرانی های مختلف رابطه، از جمله درگیری های بین فردی، مشکلات ارتباطی و مسائل صمیمیت رسیدگی کند. شرکت‌کنندگان می‌توانند بینش‌هایی در مورد الگوهای ارتباطی خود کسب کنند، بازخورد دریافت کنند و راه‌های سالم‌تری برای برقراری ارتباط با دیگران بیاموزند.
مدیریت استرس: این روش می تواند برای افرادی که استرس مزمن یا فرسودگی شغلی دارند مفید باشد. این فرصتی را برای یادگیری تکنیک‌های کاهش استرس، به اشتراک گذاشتن استراتژی‌های مقابله و جلب حمایت دیگرانی که با چالش‌های مشابه روبرو هستند، فراهم می‌کند.
بیشتر بخوانید :
