دردهای اسکلتی در دوران سالمندی اگرچه بخش طبیعی از روند افزایش سن و پیری است اما با راهکارهایی می توان زمان بروز آن ها را به تاخیر انداخت و شدت آن ها را نیز کاهش دارد. در گذشته تصور می شد که تغییرات در عضلات، استخوان ها و مفاصل با افزایش سن اجتناب ناپذیر هستند اما با این حال، متخصصان بر این عقیده اند که بسیاری از عوامل مرتبط با افزایش سن به دلیل عدم تحرک است و انجام فعالیت بدنی می تواند به کاهش یا معکوس کردن خطر ناتوانی و بیماری های مزمن در دوران سالمندی کمک کند. بر اساس آمارها ، دردهای اسکلتی در دوران سالمندی تقریبا در بیش از نیمی از افراد سالمند بالای ۷۰ سال دیده می شود ، اینها شرایطی هستند که بر عضلات و اسکلت یا سیستم اسکلتی عضلانی در افراد مسن تأثیر می گذارد. متخصص طب سالمندی در باشگاه سالمندی و مرکز نگهداری روزانه سالمندان خانه توانبخشی مشاوره تخصصی در زمینه پیشگیری از دردهای دوران سالمندی ارائه می دهد.
شایع ترین انواع دردهای اسکلتی عضلانی عبارتند از:
درد استخوان: آسیب هایی مانند شکستگی استخوان یا سایر آسیب های اسکلتی عضلانی باعث درد استخوان می شود. در موارد کمتر، تومور ممکن است باعث درد استخوان شود.
درد مفاصل: سفتی و التهاب اغلب با درد مفاصل همراه است. برای بسیاری از افراد، درد مفاصل با استراحت بهتر می شود و با فعالیت بدتر می شود.
درد عضلانی: اسپاسم عضلانی، گرفتگی و صدمات همگی می توانند باعث درد عضلانی شوند. برخی از عفونت ها یا تومورها نیز ممکن است منجر به درد عضلانی شوند.
درد تاندون و رباط: رباط ها و تاندون ها نوارهای بافتی محکمی هستند که مفاصل و استخوان های شما را به هم متصل می کنند. رگ به رگ شدن، کشیدگی و آسیب ناشی از استفاده بیش از حد می تواند منجر به درد تاندون یا رباط شود.
درد اسکلتی عضلانی می تواند حاد باشد، به این معنی که ناگهانی و شدید است. یا درد می تواند مزمن (طولانی مدت) باشد. ممکن است درد موضعی داشته باشید (در یک ناحیه از بدن)، یا ممکن است کل بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد.
دلایل دردهای اسکلتی در دوران سالمندی
تغییرات مرتبط با افزایش سن در عضلات
ماهیچه ها با افزایش سن اندازه و قدرت خود را از دست می دهند که می تواند به خستگی، ضعف و کاهش تحمل ورزش کمک کند. این به دلیل عوامل متعددی است که به صورت ترکیبی کار می کنند، از جمله:
تعداد فیبرهای عضلانی کاهش می یابد و اندازه آنها کوچک می شود.
بافت عضلانی کندتر جایگزین می شود و بافت عضلانی از دست رفته با یک بافت سخت و فیبری جایگزین می شود.
تغییرات در سیستم عصبی باعث می شود عضلات تون و توانایی انقباض خود را کاهش دهند.
تغییرات مربوط به سن در استخوان
استخوان یک بافت زنده است. با افزایش سن، ساختار استخوان تغییر می کند و این منجر به از بین رفتن بافت استخوانی می شود. توده استخوانی کم به این معنی است که استخوان‌ها ضعیف‌تر هستند و افراد را در معرض خطر شکستگی ناشی از یک ضربه یا افتادن ناگهانی قرار می‌دهد.
استخوان ها با افزایش سن به دلایلی کمتر تراکم می شوند، از جمله:
- سبک زندگی غیر فعال باعث تحلیل استخوان می شود.
- تغییرات هورمونی – در زنان، یائسگی باعث از بین رفتن مواد معدنی در بافت استخوانی می شود. در مردان، کاهش تدریجی هورمون های جنسی منجر به ایجاد پوکی استخوان می شود.
- استخوان ها کلسیم و سایر مواد معدنی را از دست می دهند.
تغییرات مرتبط با سن در مفاصل
در یک مفصل، استخوان ها مستقیماً با یکدیگر تماس ندارند. آنها توسط غضروفی که مفاصل شما را می پوشاند (غضروف مفصلی)، غشاهای سینوویال در اطراف مفصل و یک مایع روان کننده در داخل مفاصل شما (مایع سینوویال) محافظت می شوند. با افزایش سن، حرکت مفاصل سفت‌تر و انعطاف‌پذیرتر میشود، زیرا مقدار مایع روان‌کننده داخل مفاصل کاهش می‌یابد و غضروف نازک‌تر میشود. رباط ها نیز تمایل به کوتاه شدن و از دست دادن مقداری انعطاف پذیری دارند و باعث سفت شدن مفاصل می شود.
بسیاری از این تغییرات مرتبط با افزایش سن در مفاصل ناشی از عدم ورزش است. حرکت مفصل و فشار حرکتی مرتبط، به حرکت مایع کمک می‌کند. غیر فعال بودن باعث انقباض و سفت شدن غضروف و کاهش تحرک مفصل می شود.
نقش ورزش در تسکین دردهای اسکلتی در دوران سالمندی
ورزش می تواند از بسیاری از تغییرات مرتبط با افزایش سن در عضلات، استخوان ها و مفاصل جلوگیری کند – و همچنین این تغییرات را معکوس کند. برای شروع یک سبک زندگی فعال و بهره مندی از مزایای آن هرگز دیر نیست.
تحقیقات نشان می دهد که:
- ورزش می تواند استخوان ها را قوی تر کند و به کاهش سرعت تحلیل استخوان کمک کند.
- افراد مسن می توانند توده عضلانی و قدرت را از طریق فعالیت های تقویت کننده عضلات افزایش دهند.
- تمرینات تعادلی و هماهنگی، مانند تای چی، می تواند به کاهش خطر سقوط کمک کند.
- فعالیت بدنی در سنین بالاتر ممکن است پیشرفت پوکی استخوان را به تعویق بیندازد زیرا سرعت کاهش تراکم مواد معدنی استخوان را کاهش می دهد.
- ورزش های تحمل وزن، مانند پیاده روی یا تمرین با وزنه، بهترین نوع ورزش برای حفظ توده استخوانی است. پیشنهادی وجود دارد که حرکات پیچشی یا چرخشی، جایی که اتصالات عضلانی استخوان را می کشند، نیز مفید هستند.
- افراد مسن‌تری که در آب ورزش می‌کنند (که وزنی را تحمل نمی‌کنند) ممکن است در مقایسه با افراد مسن‌تر کم‌تحرک، باز هم افزایش توده استخوانی و عضلانی را تجربه کنند.
- کشش روش عالی دیگری برای کمک به حفظ انعطاف پذیری مفاصل است.
مرکز نگهداری روزانه سالمندان
در مرکز نگهداری روزانه سالمندان خدمات تخصصی توانبخشی و درمان مشکلات سالمندان همچون دردهای اسکلتی در دوران سالمندی ارائه می شود.دراین مرکز از سالمندان عزیز شما دعوت میشود تا بجای گوشه نشینی در منزل از فعالیت های هدفمند مانند موسیقی درمانی ،کاردرمانی شناختی و گروه درمانی برای بهبود کیفیت زندگی خود بهره ببرند.
