بازی درمانی برای کودکان شکل منحصر به فرد و موثری از درمان است که به طور خاص برای کودکان طراحی شده است. از قدرت بازی، یک زبان طبیعی برای کودکان، برای رسیدگی و حل چالش‌های عاطفی و رفتاری استفاده می‌کند. اگرچه ممکن است صرفاً زمان بازی به نظر برسد، بازی درمانی یک مداخله با دقت طراحی شده است که توسط یک درمانگر آموزش دیده هدایت می شود.
کودکان اغلب فاقد واژگان یا بلوغ عاطفی برای بیان کلامی خود هستند. بازی یک فضای امن و راحت را برای آنها فراهم می کند تا با دنیای درونی خود – افکار، احساسات و تجربیاتشان ارتباط برقرار کنند.
جلسات بازی درمانی معمولاً در یک اتاق بازی با طراحی خاص و مجهز به انواع اسباب‌بازی‌ها، وسایل هنری، عروسک‌های خیمه شب بازی، لباس‌های آرایشی و بازی‌ها برگزار می‌شود. درمانگر با دقت این مواد را انتخاب می کند تا اشکال مختلف بازی و بیان را تشویق کند.
قوانین کمی در اتاق بازی درمانی وجود دارد که به کودک اجازه می دهد رهبری را بر عهده بگیرد و نحوه استفاده از فضا و مواد را انتخاب کند. این حس اعتماد و کنترل را تقویت می‌کند و به کودک قدرت می‌دهد تا در بیان آزادانه خود احساس امنیت و راحتی کند.
بازی درمانگر یک متخصص کاردرمانی یا روانشناسی با آموزش تخصصی در زمینه رشد کودک و تکنیک های بازی درمانی است. آنها به عنوان یک تسهیل کننده عمل می کنند و یک محیط امن و حمایتی ایجاد می کنند که در آن کودک احساس راحتی می کند تا احساسات و تجربیات خود را از طریق بازی کشف کند.
درمانگر بازی را کارگردانی نمی کند بلکه انتخاب ها، مضامین و رفتارهای کودک را در بازی به دقت مشاهده می کند. آنها ممکن است از تکنیک هایی مانند:
- انعکاس: درمانگر ممکن است اعمال و احساسات کودک را بازتاب دهد تا به او کمک کند تا در مورد بازی خود بینش پیدا کند.
- سؤالات باز: درمانگر ممکن است سؤالات باز بپرسد تا کودک را تشویق کند تا در مورد بازی خود توضیح دهد و جنبه های مختلف تجربیات خود را کشف کند.
- راهنمایی محدود: درمانگر ممکن است پیشنهاداتی ارائه دهد یا مواد جدیدی را معرفی کند تا به آرامی بازی را به سمت اهداف درمانی هدایت کند.
- هسته اصلی بازی درمانی در رابطه درمانی بین کودک و درمانگر نهفته است. با ایجاد اعتماد و ارتباط، درمانگر به منبع حمایت و راهنمایی برای کودک تبدیل می‌شود که او در چشم‌انداز عاطفی خود حرکت می‌کند.
مزایای بازی درمانی برای کودکان
ابراز احساسات ناگفته: بازی به کودکان اجازه می دهد تا احساسات دشواری مانند خشم، غم یا ترس را به نمایش بگذارند که بیان کلامی آنها می تواند چالش برانگیز باشد.
تجربه‌های دشوار را پشت سر بگذارید: بازی درمانی می‌تواند ابزار مفیدی برای کودکانی باشد که ضربه، اندوه یا از دست دادن را تجربه کرده‌اند. با نمایش مجدد رویدادها از طریق بازی، کودکان می توانند شروع به پردازش و درک تجربیات خود کنند.
توسعه مهارت های مقابله ای: درمانگران می توانند سناریوهای بازی را معرفی کنند که به کودکان کمک می کند مکانیسم های مقابله ای سالمی را برای مقابله با استرس، اضطراب یا موقعیت های اجتماعی ایجاد کنند.
بهبود مهارت های اجتماعی: بازی درمانی می تواند فضای امنی را برای کودکان فراهم کند تا مهارت های تعامل اجتماعی، ارتباط و حل تعارض را تمرین کنند.
افزایش عزت نفس: درمانگران می توانند از بازی برای کمک به کودکان برای ایجاد اعتماد به نفس و احساس ارزشمندی استفاده کنند.
موارد کاربرد
بازی درمانی برای کودکان می تواند طیف وسیعی از مشکلات دوران کودکی را برطرف کند، از جمله:
- اضطراب
- افسردگی
- اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD)
- اختلال طیف اوتیسم (ASD)
- مشکلات رفتاری
- اندوه و فقدان
- مشکلات خانوادگی
- عزت نفس پایین
- تروما و اختلال استرس پس از سانحه
