آرتروز در سالمندان شایع ترین بیماری مفصلی در بین این عزیزان است که با بروز درد ، التهاب و محدودیت در حرکات مفصل مبتلا همراه است و می تواند سبب بروز مشکلاتی در عملکرد روزانه فرد سالمند و وابستگی وی به اطرافیان شود. آرتروز هزینه های نگهداری و توانبخشی سالمندان را افزایش می دهد و سبب کاهش استقلال فرد سالمند برای زندگی بطور مستقل می شود. آرتروز علت اصلی ناتوانی در افراد بالای 65 سال است و 70 تا 90 درصد از افراد سالمند را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
استئوآرتریت یک بیماری دژنراتیو مفصلی است که با تجزیه تدریجی غضروف، بافت محافظ انتهای استخوان ها مشخص می شود. با گذشت زمان، این منجر به درد، سفتی و کاهش تحرک در مفاصل آسیب دیده، اغلب زانو، لگن، دست‌ها یا ستون فقرات می‌شود.
افزایش سن به دلیل ساییدگی و پارگی طبیعی مفاصل به طور قابل توجهی به افزایش خطر ابتلا به آرتروز کمک می کند. همانطور که غضروف با گذشت زمان بدتر می شود، توانایی بدن برای ترمیم آن کاهش می یابد و افراد مسن را مستعدتر می کند. علاوه بر این، سایر تغییرات مرتبط با افزایش سن، مانند کاهش توده عضلانی و مایع مفصلی، این وضعیت را تشدید می کند.
آرتروز در سالمندان نه تنها شایع ترین بیماری مفصلی است، بلکه یکی از علل اصلی ناتوانی در افراد بالای 65 سال است و با شرایط همراه، افزایش مرگ و میر و کاهش کیفیت زندگی همراه است. آرتروز در افراد مسن دردناک، ناراحت کننده است و می تواند ناتوان کننده باشد. کاهش تحرک را به همراه دارد که نباید دست کم گرفت. فعالیت‌های ساده مانند پیاده‌روی، خرید یا حتی سوار شدن در ماشین می‌تواند دشوار و چالش‌برانگیز باشد.
علل و عوامل خطر
سن و تاثیر آن بر سلامت مفاصل
افزایش سن اولین عامل خطر برای آرتروز است. در طی چندین دهه استفاده، مفاصل استرس تجمعی را تجربه می کنند که منجر به تخریب غضروف می شود. علاوه بر این، کاهش طبیعی در تولید کلاژن و روانکاری مفاصل، آسیب پذیری در برابر سایش و پارگی را افزایش می دهد.
استعداد ژنتیکی
برخی از افراد استعداد ژنتیکی برای استئوآرتریت را به ارث می برند. جهش در ژن‌های خاص می‌تواند بر ساختار و انعطاف‌پذیری غضروف تأثیر بگذارد و احتمال ابتلا به OA را افزایش دهد، به‌ویژه اگر اعضای خانواده این عارضه را داشته باشند.
چاقی
وزن اضافی بدن فشار بیشتری را بر مفاصل تحمل کننده وزن مانند زانو و باسن وارد می کند و باعث تسریع تجزیه غضروف می شود. مطالعات نشان می دهد که حتی کاهش وزن متوسط می تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به OA را کاهش دهد.
سطوح فعالیت بدنی
در حالی که ورزش منظم مفید است، فعالیت های بیش از حد یا با ضربه زیاد می تواند منجر به آسیب های مفصلی شود و خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهد. برعکس، سبک زندگی کم تحرک ماهیچه هایی را که از مفاصل حمایت می کنند ضعیف می کند و آنها را مستعد آسیب می کند.
علائم آرتروز در سالمندان
- سفتی مفاصل به خصوص در صبح.
- احساس خالی کردن مفصل هنگام حرکت مفصل.
- تورم یا حساسیت خفیف در اطراف مفصل.
با پیشرفت استئوآرتریت، علائم شدیدتر می شوند، از جمله:
- درد مفاصل مداوم و شدید.
- از دست دادن قابل توجه انعطاف پذیری و دامنه حرکت.
- خارهای استخوانی که می توانند حرکت را بیشتر محدود کرده و باعث ناراحتی شوند.
تشخیص آرتروز در افراد مسن
پزشکان معمولاً آرتروز را بر اساس سابقه پزشکی، علائم و معاینه فیزیکی بیمار تشخیص می‌دهند. شاخص های کلیدی شامل حساسیت، تورم و دامنه حرکتی محدود است.
اشعه ایکس معمولا برای تشخیص از دست دادن غضروف، خار استخوانی و باریک شدن فضای مفصلی استفاده می شود. در برخی موارد، اسکن MRI تصاویر دقیقی از بافت های نرم ارائه می دهد. آزمایش خون ممکن است شرایط دیگری مانند آرتریت روماتوئید را رد کند.
گزینه های درمان آرتروز در سالمندان
داروها
مسکن های بدون نسخه مانند پاراستامول و NSAID ها (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) معمولا تجویز می شوند. در موارد شدیدتر، پزشکان ممکن است تزریق کورتیکواستروئید را برای کاهش التهاب توصیه کنند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی بر تقویت عضلات اطراف مفصل، بهبود انعطاف پذیری و کاهش درد تمرکز دارد. تمرینات متناسب می تواند به بیماران مسن کمک کند تا تحرک خود را حفظ کنند.
اصلاحات سبک زندگی
اتخاذ یک سبک زندگی سالم‌تر، مانند حفظ وزن سالم، اجتناب از فشار مکرر مفاصل و استفاده از وسایل کمکی، می‌تواند علائم را کاهش دهد.
جراحی تعویض مفصل
در مواردی که درمان‌های غیرجراحی با شکست مواجه می‌شوند، جراحی تعویض مفصل، مانند تعویض مفصل ران یا زانو، ممکن است برای بازگرداندن تحرک و کاهش درد توصیه شود.
روش های کم تهاجمی
تکنیک هایی مانند آرتروسکوپی می تواند به ترمیم آسیب جزئی مفصل یا برداشتن خارهای استخوانی کمک کند و با زمان بهبودی کوتاه تر، تسکین دهد.
نقش ورزش و فیزیوتراپی
فواید تمرینات کم تاثیر
ورزش در مدیریت آرتروز، به ویژه برای افراد مسن، بسیار مهم است. فعالیت های کم ضربه، مانند پیاده روی، شنا یا دوچرخه سواری، فشار مفاصل را به حداقل می رساند و در عین حال تحرک را بهبود می بخشد. این تمرینات باعث افزایش جریان خون در مفاصل، افزایش روانکاری و کاهش سفتی می شود. حرکت منظم همچنین به حفظ سلامت کلی کمک می کند و با سبک زندگی بی تحرکی که اغلب با افزایش سن همراه است مبارزه می کند.
اهمیت تقویت و کشش
تمرینات تقویتی عضلات اطراف مفاصل آسیب دیده را هدف قرار می دهد، حمایت بهتری ارائه می دهد و بار روی غضروف را کاهش می دهد. از طرف دیگر، حرکات کششی انعطاف پذیری را بهبود می بخشد و از سفتی مفاصل جلوگیری می کند. یک روال متعادل با ترکیب هر دو عنصر می تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی افراد مسن مبتلا به آرتروز را بهبود بخشد.
توانبخشی آرتروز در سالمندان
اهداف درمان شامل کنترل درد، بهبود و یا حفظ عملکرد و تحرک مفاصل، و بهبود کیفیت زندگی فرد سالمند است.
در حالی که آسیب مفصلی ناشی از آرتروز قابل برگشت نیست اقدامات توانبخشی برای کمک به تسکین علائم ، بهبود دامنه حرکتی ، کاهش محدودیت ها و جلوگیری از تخریب بیشتر غضروف مفصلی ارائه می شود.
اقدامات توانبخشی از جمله کاردرمانی برای کمک به بهبود علائم و عوارض آرتروز در سالمندان کمک زیادی به بهبود کیفیت زندگی سالمندان عزیز می کند.
ورزش منظم تحرک را تشویق می کند و به رشد عضلات و تاندون ها برای جذب استرس و جلوگیری از آسیب بیشتر ناشی از آرتروز کمک می کند.
ترکیبی از ورزش‌های هوازی (مانند پیاده‌روی)، تمرینات مقاومتی (مانند تمرین با وزنه)، و کشش (مثلاً یوگا) ممکن است برای بیماران مبتلا به آرتروز مفید باشد.
کاردرمانی برای آرتروز در سالمندان
متخصصان کاردرمانی می توانند به افراد سالمند کمک کنند تا با غلبه بر چالش های ناشی از آرتروز زندگی با کیفیت تری را تجربه کنند.
کاردرمانگر به افراد مبتلا به آرتروز کمک می‌کند تا توانایی خود را برای مشارکت ایمن در فعالیت‌ها و افزایش کیفیت زندگی خود به حداکثر برسانند.
بسیاری از افراد مبتلا به آرتروز وقتی متوجه می شوند که آرتریت فعالیت های کاری خاص یا کارهای ساده ای مانند بستن دکمه های پیراهن را دشوار می کند، به دنبال کمک گرفتن از یک متخصص توانبخشی می روند.
کاردرمانگران به افراد آموزش می دهند که چگونه از مفاصل خود با انجام وظایف به روش هایی متفاوت از آنچه که قبلاً استفاده می کنند، مانند استفاده از هر دو دست یا استفاده از دستگاه کمک کننده، محافظت کنند.
کاردرمانگران در مواردی با توصیه به تهیه آتل و ابزارهای کمکی به محافظت از مفصل مبتلا به آرتروز در سالمندان ، کاهش فشار و استرس بر مفصل آسیب دیده و جلوگیری از تغییر شکل مفصل کمک می کنند.
افراد مبتلا به آرتروز واقعاً از وسایل کمکی سود می‌برند، زیرا به آنها کمک می‌کنند کارهای بیشتری را با درد کمتر انجام دهند.
تمرینات ورزشی نیز به افزایش دامنه حرکتی، انعطاف‌پذیری و قدرت آنها کمک می‌کند.
آرتروز یک بیماری مزمن است، بنابراین با گذشت زمان ادامه می یابد و تغییر می کند. کاردرمانی گزینه خوبی برای هر کسی است که آرتروز یا شرایط مرتبط با آن را دارد که علاقه مند به یادگیری نحوه انجام کارهای روزمره است که چالش برانگیزتر می شوند.
کلمات مرتبط :
کاردرمانی برای سالمندان – کاردرمانی افراد سالمند – کاردرمانی در جردن – کاردرمانی در سالمندان – کاردرمانی در میرداماد – توانبخشی سالمندان
