درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی تکنیک روان درمانی است که به افراد کمک می کند تا افکار و رفتارهای منفی خود را شناسایی و تغییر دهند. این بر اساس این ایده است که افکار، احساسات و رفتارهای ما همه به هم مرتبط هستند و با تغییر یکی، می‌توانیم دیگران را تغییر دهیم.
CBT یک درمان ساختار یافته و هدف گرا است که معمولاً شامل 12-16 جلسه است. در طول این جلسات، درمانگر با مراجعه کننده کار خواهد کرد تا:
- افکار و رفتارهای منفی آنها را شناسایی کند
- این افکار و رفتارهای منفی را به چالش بکشد
- افکار و رفتارهای مثبت و واقع بینانه تر را توسعه دهد
- این افکار و رفتارهای جدید را در موقعیت های زندگی واقعی تمرین کند
CBT مبتنی بر مدل شناختی آسیب شناسی روانی است که بیان می کند که افکار، احساسات و رفتارهای ما همگی به هم مرتبط هستند. بر اساس این مدل، افکار ما می توانند بر احساسات و رفتار ما تأثیر بگذارند و رفتارهای ما می توانند بر افکار و احساسات ما تأثیر بگذارند.
به عنوان مثال، اگر فکری منفی در مورد خودمان داشته باشیم، مانند “من یک شکست خورده هستم”، این فکر می تواند منجر به احساسات منفی مانند غم و اندوه یا عصبانیت شود. این احساسات منفی می تواند منجر به رفتارهای منفی مانند کناره گیری از موقعیت های اجتماعی یا اجتناب از چالش ها شود.
درمان شناختی رفتاری با کمک به افراد برای شناسایی و به چالش کشیدن افکار و رفتارهای منفی کار می کند. هنگامی که این افکار و رفتارهای منفی شناسایی شدند، درمانگر با درمانجو همکاری می کند تا افکار و رفتارهای مثبت و واقعی تری ایجاد کند. سپس مشتری این افکار و رفتارهای جدید را در موقعیت های زندگی واقعی تمرین می کند.
بیشتر بخوانید : گروه درمانی
کاربردهای درمان شناختی رفتاری
نشان داده شده است که CBT برای طیف گسترده ای از شرایط سلامت روان موثر است، از جمله:
- افسردگی
- اختلالات اضطرابی
- اختلال وسواس اجباری (OCD)
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- اختلالات اشتها
- سوء مصرف مواد
- درد مزمن
- اختلال خواب
- مشکلات رابطه
CBT همچنین می تواند برای کمک به افراد برای مقابله با رویدادهای دشوار زندگی مانند طلاق، از دست دادن شغل یا مرگ یکی از عزیزان مورد استفاده قرار گیرد.
مزایای CBT
این روش درمانی یک درمان ساختاریافته و هدف گرا است، به این معنی که مراجع می دانند چه انتظاری دارند و می توانند پیشرفت خود را دنبال کنند.
درمان شناختی رفتاری یک درمان نسبتا کوتاه مدت است که اکثر افراد درمان را در 12-16 جلسه کامل می کنند.
این روش یک درمان مبتنی بر شواهد است، به این معنی که نشان داده شده است که در مطالعات تحقیقاتی موثر است.
این روش یک درمان عملی است، به این معنی که مراجعان مهارت هایی را می آموزند که می توانند در زندگی روزمره خود از آنها استفاده کنند.
این روش یک درمان مشارکتی است، به این معنی که درمانگر و درمانجو با هم برای رسیدن به اهداف درمانجو همکاری می کنند.
