انحراف چشم، همچنین به عنوان استرابیسم شناخته می شود، وضعیتی است که در آن چشم ها در هم راستا نیستند و در یک جهت قرار نمی گیرند. این می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در درک عمق شود و منجر به دوبینی شود. انحراف چشم می تواند در یک یا هر دو چشم رخ دهد و می تواند ثابت یا متناوب باشد.
انواع مختلفی از انحراف چشم وجود دارد، از جمله ازوتروپی، اگزوتروپی، هیپرتروپی و هیپوتروپی. ایزوتروپی زمانی است که یک یا هر دو چشم به سمت داخل و به سمت بینی می چرخند. اگزوتروپی زمانی است که یک یا هر دو چشم به سمت بیرون و از بینی دور می شوند. هایپرتروپی زمانی است که یک چشم بالاتر از دیگری باشد و هیپوتروپی زمانی است که یک چشم پایین تر از دیگری باشد.
انحراف چشم می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله مشکلات عضلات کنترل کننده حرکت چشم، مشکلات اعصاب کنترل کننده حرکت چشم یا مشکلات مغز. در برخی موارد، انحراف چشم در بدو تولد وجود دارد و ناشی از یک ناهنجاری ژنتیکی است. در موارد دیگر، ممکن است در اواخر زندگی در نتیجه یک آسیب یا بیماری ایجاد شود.
روشهای درمان
درمان های مختلفی برای این وضعیت وجود دارد که بستگی به علت و شدت بیماری دارد. در برخی موارد، ممکن است برای اصلاح هر گونه عیوب انکساری که به مشکل کمک می کند، عینک یا لنزهای تماسی تجویز شود. در موارد دیگر، تمرینات چشم یا بینایی درمانی ممکن است برای کمک به تقویت عضلات کنترل کننده حرکت چشم توصیه شود.
در موارد شدیدتر، ممکن است جراحی برای اصلاح ناهماهنگی چشم ها ضروری باشد. در حین جراحی، عضلات کنترل کننده حرکت چشم به گونه ای تنظیم می شوند که چشم ها به درستی در یک راستا قرار گیرند. این می تواند به بهبود درک عمق و کاهش خطر دوبینی کمک کند.
مهم است که در اسرع وقت به دنبال درمان انحراف چشم باشید، زیرا انحراف چشم درمان نشده می تواند به تعدادی از عوارض منجر شود. اینها می تواند شامل آمبلیوپی یا تنبلی چشم باشد که در آن مغز شروع به نادیده گرفتن ورودی یک چشم می کند که منجر به از دست دادن بینایی در آن چشم می شود. همچنین می تواند منجر به دوبینی شود که می تواند ناتوان کننده باشد و انجام کارهای روزمره را دشوار کند.
کاردرمانی برای انحراف چشم
کاردرمانی می‌تواند یک گزینه درمانی مفید برای افراد مبتلا به این عارضه باشد. هدف کاردرمانی برای انحراف چشم کمک به افراد برای بهبود مهارت های بینایی، توسعه استراتژی های جبرانی و به حداکثر رساندن توانایی های عملکردی خود است.
یکی از رویکردهای رایج مورد استفاده در کاردرمانی برای انحراف چشم، بینایی درمانی است. بینایی درمانی نوعی درمان است که از تمرینات و فعالیت های مختلف برای کمک به بهبود عملکرد سیستم بینایی استفاده می کند. این تمرین‌ها ممکن است شامل فعالیت‌هایی باشد که روی ردیابی چشم و مهارت‌های پردازش بصری کار می‌کنند. بینایی درمانی می تواند به ویژه برای افراد مبتلا به انحراف چشم که دوبینی یا سایر اختلالات بینایی را تجربه می کنند مفید باشد.
یکی دیگر از رویکردهای مورد استفاده در کاردرمانی برای انحراف چشم، استفاده از منشور است. منشورها لنزهای ویژه ای هستند که می توانند برای کمک به تراز کردن چشم ها و کاهش دید دوگانه استفاده شوند. در برخی موارد، منشورها ممکن است در عینک یا لنزهای تماسی گنجانده شوند تا به بهبود عملکرد بینایی کمک کنند.
کاردرمانگران همچنین ممکن است با افراد مبتلا به انحراف چشم کار کنند تا راهبردهای جبرانی برای انجام کارهای روزمره ایجاد کنند. به عنوان مثال، یک کاردرمانگر ممکن است به فرد آموزش دهد که چگونه وضعیت سر یا وضعیت بدن خود را تنظیم کند تا تأثیر انحراف چشم بر بینایی خود را کاهش دهد. آنها همچنین ممکن است با افراد کار کنند تا استراتژی هایی برای رانندگی، خواندن یا سایر فعالیت هایی که نیاز به عملکرد بصری خوب دارند، ایجاد کنند.
علاوه بر این مداخلات، کاردرمانگران همچنین ممکن است با افراد مبتلا به انحراف چشم کار کنند تا هرگونه نقص حسی یا حرکتی زمینه‌ای را که ممکن است به وضعیت آنها کمک کند، برطرف کنند. به عنوان مثال، یک کاردرمانگر ممکن است با یک فرد برای بهبود مهارت های حرکتی ظریف یا هماهنگی چشم و دست، که می تواند به بهبود عملکرد بینایی او کمک کند، کار کند.
بیشتر بخوانید :
