توانبخشی بعد از قطع عضو
آمپوتاسیون عبارت است از برداشتن یک اندام یا بخشی از آن به دلایل مختلف از جمله ضربه، بیماری های عروقی، سرطان یا شرایط مادرزادی با جراحی. این روش برای نجات جان افراد، حذف منبع عفونت یا افزایش تحرک و راحتی آنها انجام می شود.
فرآیند توانبخشی پس از قطع عضو برای افراد برای بازیابی استقلال و بهبود کیفیت زندگی ضروری است.
انواع قطع عضو
انواع مختلفی از قطع عضو وجود دارد که بر اساس سطح برداشتن اندام طبقه بندی می شوند:
- آمپوتاسیون جزئی: شامل برداشتن بخشی از اندام با حفظ برخی عملکردها است.
- آمپوتاسیون زیر زانو (BKAm): برداشتن ساق پا در زیر مفصل زانو.
- آمپوتاسیون بالای زانو (AKAM): برداشتن ساق بالای مفصل زانو.
- آمپوتاسیون جزئی پا: برداشتن یک یا چند انگشت یا بخشی از پا.
- آمپوتاسیون اندام فوقانی: شامل برداشتن تمام یا بخشی از بازو است.
فرآیند توانبخشی بعد از قطع عضو
پس از قطع عضو، تمرکز فوری بر بهبود زخم، مدیریت درد و پیشگیری از عوارضی مانند عفونت است. بیماران معمولاً به یک تیم پروتز معرفی می شوند تا در مورد گزینه های حرکتی آینده خود صحبت کنند.
پروتز نقش بسزایی در روند توانبخشی دارد. یک متخصص پروتز اندام باقیمانده بیمار را ارزیابی می کند و یک دستگاه پروتز سفارشی طراحی می کند. فرآیند اتصال، راحتی، عملکرد و تحرک را تضمین می کند.
فیزیوتراپی سنگ بنای توانبخشی قطع عضو است. این به بیماران کمک می کند تا قدرت، تعادل و تحرک را بازیابند. تمرینات متناسب با نیازهای هر فرد انجام می شود و با پیشرفت بیمار، شدت آن به تدریج افزایش می یابد.
کاردرمانگران بر افزایش توانایی بیماران برای انجام فعالیت های روزانه تمرکز می کنند. آنها بر روی مهارت هایی مانند لباس پوشیدن، آشپزی و استفاده از وسایل کمکی کار می کنند و سطح بالاتری از استقلال را تضمین می کنند.
بیشتر بخوانید : کاردرمانی بعد از آمپوتاسیون
کنار آمدن با از دست دادن اندام می تواند از نظر احساسی چالش برانگیز باشد. روانشناسان و گروه های حمایتی برای کمک به بیماران برای مقابله با غم و اندوه، اضطراب و افسردگی که ممکن است در طول فرآیند توانبخشی ایجاد شود، حیاتی هستند.
درد بعد از قطع عضو می تواند یک مسئله مهم باشد. یک رویکرد چند رشته ای، از جمله دارو، فیزیوتراپی و مداخلات روانشناختی، اغلب برای مدیریت موثر درد ضروری است.
نگهداری منظم دستگاه های مصنوعی برای عملکرد مطلوب ضروری است. این شامل تنظیمات، تعمیرات و ارتقاء در صورت لزوم می شود. بیماران باید رویکردی پیشگیرانه داشته باشند تا اطمینان حاصل شود که پروتز آنها در شرایط خوبی باقی می ماند.
سوالات متداول
س: روند توانبخشی بعد از قطع عضو معمولا چقدر طول می کشد؟
پاسخ: مدت زمان توانبخشی از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما بسته به پیشرفت و اهداف فردی می تواند از چند ماه تا یک سال یا بیشتر طول بکشد.
س: آیا محدودیت سنی برای افراد قطع عضو تحت توانبخشی وجود دارد؟
پاسخ: خیر، هیچ محدودیت سنی برای توانبخشی پس از قطع عضو وجود ندارد. متناسب با نیازها و اهداف فرد است.
س: آیا می توانم ظاهر اندام مصنوعی خود را انتخاب کنم؟
پاسخ: بله، اغلب می توانید ظاهر اندام مصنوعی خود را مطابق با ترجیحات خود انتخاب کنید.
س: آیا می توانم بعد از قطع عضو در فعالیت های ورزشی و تفریحی شرکت کنم؟
ج: قطعا! ورزش‌های تطبیقی و فرصت‌های تفریحی متعددی برای افراد قطع عضو وجود دارد.
