بیماری پارکینسون یک بیماری عصبی پیشرونده که به دلیل بروز مشکلاتی در مغز رخ می دهد و علائم و عوارض آن به مرور زمان بدتر می شود.

افراد مبتلا به پارکینسون به اندازه کافی دوپامین شیمیایی در مغز خود ندارند زیرا برخی از سلول های عصبی سازنده آن از بین رفته اند.

پارکینسون سریعترین بیماری عصبی در حال رشد در جهان است که علت دقیق آن تاکنون مشخص نشده اگرچه محققان ترکیبی از سن، عوامل ژنتیکی و محیطی را که باعث مرگ سلول های عصبی تولید کننده دوپامین می شود را در بروز آن دخیل می دانند.

علائم بیماری پارکینسون

• لرزش اندام ها
• سفتی اندام ها و کاهش انعطاف پذیری
• کند شدن حرکات بدن
• مشکلات خفیف حافظه و تفکر
• مشکلات گفتاری
• مشکلات خواب
• دردهای مزمن
• مشکلات سلامت روان، از جمله اضطراب و افسردگی.

ممکن است علائم پارکینسون را بشنوید که به عنوان علائم حرکتی و علائم غیر حرکتی شناخته می شوند.

علائم حرکتی بر حرکت شما تأثیر می گذارد. آنها شامل لرزش، سفتی و گرفتگی عضلات هستند.

علائم غیر حرکتی به روش های دیگری روی شما تأثیر می گذارد که ممکن است به راحتی توسط افراد دیگر قابل مشاهده نباشد. آنها شامل درد، مشکلات خواب و مسائل مربوط به سلامت روان هستند.

تجربه پارکینسون برای همه افراد متفاوت است، بنابراین پیش بینی چگونگی پیشرفت علائم شما دشوار است. مهم است که به یاد داشته باشید که ممکن است همه علائم را تجربه نکنید.

ترتیب ظاهر شدن آنها و نحوه پیشرفت علائم نیز از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

گاهی اوقات داروی پارکینسون می تواند عوارض جانبی ایجاد کند که ممکن است به عنوان علائم پارکینسون اشتباه گرفته شود. اگر مشکلی را تجربه کردید، باید با پزشک خود در میان بگذارید.

مدیریت بیماری پارکینسون

پزشکان شما درمان شما را بر اساس شرایط فردی شما تنظیم می کنند. اگر از حمایت تیمی برخوردار باشید که ممکن است شامل پزشک عمومی، متخصص مغز و اعصاب، فیزیوتراپیست، کاردرمانگر، روانشناس، پرستار متخصص و متخصص تغذیه باشد، وضعیت خود را به بهترین شکل مدیریت خواهید کرد.

در حالی که هیچ درمانی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد، علائم را می توان با ترکیبی از موارد زیر درمان کرد.

داروها

داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری پارکینسون برای افزایش سطح دوپامین در مغز طراحی شده اند. آنها ممکن است به شکل قرص یا از طریق تزریق وارد بدن شما شوند.

تمرینات ورزشی و توانبخشی

ورزش ممکن است قدرت و تعادل عضلانی را افزایش دهد و افسردگی و اضطراب را کاهش دهد. یک فیزیوتراپیست می تواند در مورد یک برنامه ورزشی و استراتژی هایی برای غلبه بر مشکلاتی مانند کندی حرکت و از دست دادن تعادل توصیه کند.

کاردرمانی و گفتاردرمانی

همانطور که گفته شد بیماری پارکینسون می تواند سبب بروز مشکلات حرکتی و اختلال در انجام فعالیت های روزمره شود ، کاردرمانی به بیماران مبتلا کمک می کند تا بتوانند با شرایط ایجاد شده کنار آمده و بتوانند فعالیت های خود را با وجود بیماری با حداکثر استقلال فردی انجام دهند.

مشکلات گفتاری نیز در بسیاری از مبتلایان به پارکینسون دیده می شود و مشورت با یک گفتاردرمانگر می تواند به بهبود این عوارض نیز کمک کند.

رژیم غذایی سالم

خوردن یک رژیم غذایی پرفیبر از میوه، سبزیجات و غلات و نوشیدن آب فراوان می تواند به پیشگیری از یبوست که اغلب همراه با بیماری پارکینسون است کمک کند. مطمئن شوید که یک رژیم غذایی متعادل و سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 مصرف می کنید.

جراحی

برای برخی افراد می توان از جراحی تحریک عمقی مغز استفاده کرد تا میزان داروی مورد نیاز آنها را کاهش دهد. جراحی می تواند لرزش را کاهش دهد یا حرکات غیرطبیعی بدن را کاهش دهد.

این شامل کاشت الکترودها در قسمتی از مغز است که حرکت را کنترل می کند.

کلمات مرتبط :

توانبخشی پارکینسون – کاردرمانی پارکینسون – گفتاردرمانی پارکینسون – گفتاردرمانی در میرداماد – کاردرمانی در میرداماد